Αγνες ψυχές γεμάτες αγάπη και πίστη στο Θεό!!Η ΜάναΚι έμεινε η Μάνα έρημηΜονάχα με αναμνήσειςΤο γέρο της τον έχασεΟι γιοί ξενιτευτήκανΚι οι κόρες παντρευτήκανεΜακριά σε ξένα μέρη.Πόμεινε σε μικρό χωριόΕίκοσι νοματαίοιΔίχως παπά δίχως σχολειόΔίχως γιατρό να έχουνΟι νέοι πήγαν για δουλειέςΣτις φάμπρικες στις πόλειςΟι αναμνήσεις την καλούνΝα μείνει ως το τέλοςΚι όλα προβάλλουν ζωντανάΣαν τα παλιά τα χρόνιαΠου έβγαινε σαν πέρδικαΚαι δούλευε στα αλώνια.Με το δερπάνι θέριζεΌργωνε με τα βόδιαΚαι με το μαύρο άλογοΓύριζε το δερμόνιΚι αλώνιζε τις θυμωνιέςΝα βγάλει το ψωμί της.Όλα τα βλέπει να περνούνΜπροστά της ένα έναΜ’ενα βαθύ αναστεναγμόΑφήνει ένα δάκρυΠου αν κλείσει τα ματάκια τηςΠεθαίνουνε κι οι μνήμες.
in ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Αγνες ψυχές γεμάτες αγάπη και πίστη στο Θεό!! Η Μάνα ??πάντα θα είναι εκέι να σε προσέχει..
