«Είμαι γενικός διευθυντής σε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων. Όταν η κόρη μου ήταν 17 ετών πήγε σε ένα πάρτι, γνώρισε κάποιον και κοιμήθηκε μαζί του. Όταν κατάλαβε ότι έμεινε έγκυος όσο και να την πιέσαμε, ποτέ δεν μας είπε ποιος ήταν ο πατέρας.
Μια Κυριακή απόγευμα, αρκετούς μήνες αργότερα, καθόμουν στην αυλή με ένα παγωμένο τσάι στο χέρι και απολάμβανα τη θέα. Ξαφνικά είδα ένα αυτοκίνητο να σταματά μπροστά στο σπίτι. Η πόρτα άνοιξε και ένας νεαρός άντρας κατευθύνθηκε προς το μέρος μου.
Για την ιστορία ας πούμε ότι το όνομα της κόρης μου είναι Μαρία.Όταν ο νεαρός με πλησίασε με ρώτησε:
«Είστε ο μπαμπάς της Μαρίας;»
Τον κοίταξα με περιέργεια και του απάντησα:
«Ναι είμαι. Θέλεις να την δεις;»
«Όχι κύριε. Ήρθα για να μιλήσω σε εσάς. Μπορώ να καθίσω;»
Συμφώνησα. Μου είπε ότι είναι 18 ετών, ότι μόλις τελείωσε το σχολείο, ότι δεν θα δώσει πανελλήνιες και ότι δυσκολεύεται πολύ να βρει δουλειά. Άρχισα να καταλαβαίνω που το πάει.
«Ξέρω ότι η Μαρία είναι έγκυος».
«Ναι είναι», του απάντησα.
Έσκυψε το κεφάλι και ψιθύρισε: «Εγώ είμαι ο πατέρας».
«Αυτό το κατάλαβα», του είπα. «Αυτό που προσπαθώ να καταλάβω είναι τι ακριβώς θέλεις τώρα».
Μου είπε: «Κοιτάξτε, εγώ δεν την αγαπώ την κόρη σας και δεν θα έπρεπε να έχω κάνει αυτό που έκανα. Το έκανα όμως και σύντομα θα γίνω πατέρας. Χρήματα δεν έχω για να προσφέρω αυτά που πρέπει στο παιδί και στην κόρη σας. Για αυτό ήρθα. Ξέρω ότι εργάζεστε σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν μπορείτε να μου βρείτε μια δουλειά. Έτσι θα μπορέσω να υποστηρίξω το παιδί μου και να γίνω ένας καλός πατέρας».
Τον κοίταξα και του είπα: «Και τι είδους εργασία θέλεις να κάνεις;»
«Θέλω να πουλάω αυτοκίνητα, θέλω να γίνω πωλητής», μου απάντησε. «Ξέρω ότι δεν χρειάζεται πτυχίο για να κάνεις αυτή τη δουλειά. Είμαι πρόθυμος να εργαστώ πολύ σκληρά και όσες ώρες χρειαστεί για να βγάλω αρκετά χρήματα».
Κούνησα το κεφάλι μου και του είπα: «Ναι, μπορείς. Αλλά έχεις τρομερό θράσος. Έρχεσαι σπίτι μου μετά από αυτό που έκανες, μου λες ότι δεν την αγαπάς και μου ζητάς και δουλειά;»
«Σκέφτηκα ότι είστε η καλύτερη επιλογή μου για να βρω δουλειά και να φροντίσω το παιδί μου», μου απάντησε.
«Ωραία λοιπόν. Αύριο στις 8 το πρωί θα είσαι στο κατάστημα. Το κατάλαβες;»
«Μάλιστα κύριε.»
«Τώρα μπαίνω μέσα στο σπίτι. θα σε δω αύριο».
Αυτό συνέβη πριν από 10 χρόνια. Σήμερα ο 18χρονος τότε, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους πωλητές που είχα ποτέ. Επίσης είναι και ένας φοβερός μπαμπάς 2 παιδιών (γνώρισε και παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα και έχει ένα παιδί μαζί της).
Με την κόρη μου μοιράζεται την επιμέλεια του δικού τους παιδιού. Δεν λέω ότι δεν έκανε λάθος και φυσικά δεν λέω ότι όλα έχουν εξελιχθεί ιδανικά.
Αυτό που λέω είναι ότι θαυμάζω απίστευτα το θάρρος και την υπευθυνότητα αυτού του παιδιού. Δεν φοβήθηκε να αναλάβει τις ευθύνες του και να γίνει ένας πραγματικός πατέρας. Γνωρίζω πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλοί άντρες εκεί έξω, που δεν θα έκαναν το ίδιο».
