Πριν από 15 χρόνια οι ΑΜΑΝ (Κανάκης, Καλυβάτσης, Σερβετάς) έκαναν ένα σκετς με στόχο την πολιτική σάτιρα. Αν το έκαναν σήμερα, τότε πιθανότατα θα είχαν βάλει ταφόπλακα στην τηλεοπτική τους πορεία.
Αν αφήσουμε στην άκρη τις παράνομες συμπεριφορές τύπου βιασμούς-κακοποιήσεις ή εκφράσεις μίσους, τότε αυτή η λούπα που έχουμε μπει στην ακύρωση του παρελθόντος μοιάζει κάπως άδικη και αφ΄υψηλού, γιατί κρίνουμε με τα σημερινά δεδομένα συμπεριφορές του τότε. Κι είναι σαφές πως αν ζούσαμε σε αυτό το τότε δε θα είχαμε την ίδια άποψη. Κάποιοι που έζησαν στο εκάστοτε τότε, δεν είχαν την ίδια άποψη.
Το βασικότερο λοιπόν είναι να αναγνωρίζουμε στην κάθε εποχή το λάθος που κάναμε κάποτε και να πηγαίνουμε παρακάτω. Άλλωστε, όλοι μας έχουμε λάθη στο παρελθόν ή κάνουμε στο τώρα πράγματα που σε 10 χρόνια μπορεί να αποδειχτούν λόγος για να φάμε ένα ωραιότατο cancel culture.
Πάνω σε αυτόν το νοητό άξονα, οι ΑΜΑΝ είχαν πάρει το 2006 το τραγούδι της Άννας Βίσση με το οποίο μας εκπροσώπησε στη Eurovision της Ελλάδας, το Everything, και το χρησιμοποίησαν ως πολιτική σάτιρα. Προσάρμοσαν τη μελωδία, άλλαξαν τους στίχους και απευθύνθηκαν στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Ήταν το 2006 μια εποχή που έσκαγαν απανωτά τα σκάνδαλα. Και όπως τώρα γράφεται διαρκώς στα social media για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι είναι γκαντέμης, εκείνα τα χρόνια έπαιζε πάρα πολύ στη δημόσια συζήτηση το fat shaming, με τον σωματότυπο του Καραμανλή να σχολιάζεται διαρκώς υποτιμητικά ως αντίδραση στην κακή διακυβέρνηση.
Τι θα συνέβαινε στους ΑΜΑΝ αν ήταν στην Αμερική
Δεν μπορούσε η τότε κοινωνία βέβαια να αρθρώσει πολιτικό λόγο με επιχειρήματα, ενώ η κόντρα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ήταν στην κορύφωσή της. Γι΄αυτό κατέφευγε σε αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Οι ΑΜΑΝ τον ενσωμάτωσαν στο τραγούδι που έκαναν μαζί με μια χορωδία και παρόλη την καλή προσπάθεια στην κοινωνική κριτική, με τους όρους και την αισθητική της εποχής αυτής, κατέφυγαν σε ένα ατόπημα.
Ένα ατόπημα που στο σήμερα θα τους είχε βάλει στο στόχαστρο. Θα τους είχε κατεδαφίσει την τηλεοπτική πορεία και θα έκαναν πολύ καιρό να ορθοποδήσουν ξανά. Φυσικά, στο σήμερα δεν θα έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο ο Κανάκης και η παρέα του. Γιατί δεν είναι άνθρωποι που κάνουν shaming ή που δεν αντιλαμβάνονται την εποχή.
Εμείς απλώς επιχειρούμε να αναδείξουμε τη διαφορά στα ήθη κι έθιμα της εποχής. Όπως και τη διαφορά στους τόπους και τη σύνδεση με τα social media. Αν οι Αρβύλα έκαναν επιτυχία στην αμερικανική τηλεόραση, όλο και κάποιος θα ανέσυρε αυτό το βίντεο με στόχο να ξεκινήσει το canceling όλης τους της πορείας.
Και δεν είναι απίθανο αυτό το βίντεο να χρησιμοποιηθεί κάποια στιγμή από την άρχουσα τάξη ως αντίκρουση προς μια αρνητική κριτική των Αρβύλα προς την κυβέρνηση.
Άλλωστε, σήμερα είναι εύκολο το μονοπάτι του canceling. Το δύσκολο είναι να μπεις στη διαδικασία να αναλύσεις την κάθε εποχή. Να κρίνεις αν υπάρχει από πίσω δόλος, αν υπάρχει μετάνοια, αν υπάρχει αποδοχή λάθους.
Και ο Κανάκης με την παρέα του και τον Καλυβάτση, έχουν κερδίσει το δικαίωμα να τους αναγνωρίζεται ένα λάθος. Κι όχι να αμφισβητείται όλος τους ο χαρακτήρας.
Γιατί γράφουμε λοιπόν αυτό το κείμενο, θα αναρωτιέσαι; Γιατί είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο πίσω απ΄αυτό που χρήζει παρατήρησης, συζήτησης και βελτίωσης. Και το βίντεο αυτό των ΑΜΑΝ είναι μια καλή αφορμή.
