ν και το παρουσιαστικό του δεν είναι τέτοιο ώστε να χαρακτηριστεί ωραίος, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία στις γυναίκες. Και η διαδρομή του ήταν γεμάτη τόσες πολλές κατακτήσεις που χαριτολογώντας έλεγε ότι ανταγωνίζονταν σε αριθμό τις τρίχες που είχαν φύγει από το κεφάλι του!
Υπερβολή ή όχι, η αλήθεια είναι πως ο αγαπημένος ηθοποιός είχε τον τρόπο του με το αντίθετο φύλλο. Πιθανότατα ένας από τους λόγους που δεν παντρεύτηκε ποτέ να ήταν και αυτή η ροπή του προς το γυναικείο φύλο και η αδυναμία του στο φλερτ και το… κυνήγι, πολύ πριν γίνει… viral ο χαρακτηρισμός «γυπαετός»!
Εκείνος, βέβαια, συνήθιζε να κάνει πλάκα όταν κάποιοι τον ρωτούσαν γιατί δεν παντρεύεται, απαντώντας πως καμία δεν αντέχει το ροχαλητό του, αλλά φαίνεται πως απλά του ήταν αδιανόητη η ιδέα πως θα έπρεπε να μαζευτεί, να νοικοκυρευτεί και να δέσει «άγκυρα» στο πλάι μιας και μόνης γυναίκας.
Άλλωστε, ένα φιλί από ένα κορίτσι μάλλον ήταν η αιτία για την οποία ο Παπαγιαννόπουλος έγινε ηθοποιός, αλλά και… γυναικάς! Στο σχολείο ακόμα, συνήθιζε να στήνει για τους συμμαθητές του παραστάσεις και σε μία από τις πρώτες… δουλειές του, μια μικρή κοπέλα με την οποία ήταν τσιμπημένος, τον αντάμειψε φιλώντας τον. Ο μικρός –τότε- Διονύσης ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που είπε «αν είναι να με φιλάει, θα παίζω θέατρο κάθε μέρα»! Και κάπως έτσι οι δυο του αγάπες συνδυάστηκαν για πάντα.
Οι περιπέτειες του Παπαγιαννόπουλου ήταν τόσο εντός όσο και εκτός χώρου. Και για τις φορές που οι δύο κόσμοι συναντιόνταν, έσπευδε να προστατέψει όσο μπορούσε τις συντρόφους του. Κι επειδή καθώς μεγάλωνε, προτιμούσε όλο και νεαρότερες, συχνά στις συστάσεις τις αποκαλούσε «ανιψιές» του.
Κάποιες φορές καμιά από αυτές ίσως να έπαιζε και κανένα ρολάκι σε δική του ταινία, προκαλώντας το ανάλογο κους-κους, σε γενικές γραμμές, όμως, ο ηθοποιός δεν έβγαζε τα προσωπικά του στην φόρα.
Άλλωστε μιλάμε για μια άλλη, εντελώς διαφορετική εποχή, που ακόμη και αυτοί που σήμερα αποκαλούνται «σελέμπριτις» ήθελαν να προστατεύουν την ιδιωτικότητά τους και να αποφεύγουν κάθε λογής «σκανδαλάκια», που ενδεχομένως θα μπορούσαν να εκθέσουν ή να πληγώσουν.
Ωστόσο υπήρχε μία γυναίκα την οποία ο Παπαγιαννόπουλος δεν μπόρεσε να κάνει δική του. Κι όπως συχνά συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, δυσκολεύτηκε αφάνταστα να ξεπεράσει την απόρριψή της.
Ήταν η Άννα Καλουτά. Η «βασίλισσα της επιθεώρησης» και παράλληλα μια γυναίκα που όσο κι αν προσπαθούσε ο Παπαγιαννόπουλος (ή οποιοσδήποτε άλλος εκείνη την εποχή) δεν θα μπορούσε να την έχει. Εκείνη είχε μάτια μόνο για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, με τον οποίο είχαν αναπτύξει μια θυελλώδη σχέση, για την οποία οι κακές γλώσσες τότε υποστήριζαν ότι ο αγαπημένος, γοητευτικός ηθοποιός χάλασε τον γάμο του.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος την ήθελε πολύ, αλλά θα ήταν αδύνατο να μπει ανάμεσά τους. Κυρίως επειδή σεβόταν και εκτιμούσε τον συνάδελφό του, αλλά και εξαιτίας της ίδιας της φύσης της σχέσης μεταξύ Κωνσταντάρα-Καλουτά, που όπως έμαθε, ήταν από εκείνους τους σφοδρούς έpωτες που συχνά περιγράφονταν στις ταινίες τους.
Πάντως –και παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να παρηγορηθεί στην αγκαλιά οποιασδήποτε άλλης- ο Παπαγιαννόπουλος δεν διαχειρίστηκε καλά την απόρριψη. Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, πληγώθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε για ένα σημαντικό διάστημα να κλειστεί στον εαυτό του και να φλερτάρει με την μελαγχολία.
Συνέχισε ασφαλώς τη ζωή του και τις γνωριμίες με τις…ανιψιές του όμως την Καλουτά, δεν την ξεπέρασε ποτέ. Έχασε τη γυναίκα που ήθελε κέρδισε όμως την εκτίμηση του φίλου του. Και αυτό ήταν το πιο σημαντικό για εκείνον…
