Πάντα είχα την εντύπωση ότι ήμουν μια καλή νοικοκυρά. Μαγείρευα καθημερινά για την οικογένεια, έβρισκα συνταγές online και πάντα ήθελα να προσπαθώ για το καλύτερο. Σήμερα, αποφάσισα να φτιάξω το αγαπημένο μας πιάτο – μακαρόνια με κιμά, κάτι απλό και γρήγορο. Έψαξα στον καταψύκτη, βρήκα τον κιμά και τον άφησα να ξεπαγώσει.
Αλλά κάτι άρχισε να με απασχολεί. Είχα δει σε αρκετές συνταγές ότι το κρέας καλό είναι να πλένεται για να απομακρύνουμε τυχόν βρωμιές ή υπόλοιπα από την παραγωγική διαδικασία. Σκεφτόμουν: “Ίσως να μην είμαι τόσο προσεκτική όσο πρέπει, γιατί πάντα το έβαζα κατευθείαν στην κατσαρόλα χωρίς να το πλύνω”.
Αποφάσισα λοιπόν να το πλύνω. Άνοιξα τη βρύση, έβαλα τον κιμά σε ένα σουρωτήρι και άρχισα να τον πλένω με τρεχούμενο νερό. Στην αρχή δεν παρατήρησα κάτι περίεργο, αλλά καθώς περνούσε η ώρα, ο κιμάς άρχισε να έχει μια μυρωδιά που… δεν μου άρεσε καθόλου. Ξαφνικά, μυρίστηκε σαν να βρισκόμουν σε αποθήκη καθαριστικών προϊόντων! Το σπίτι γέμισε με έντονη μυρωδιά χλωρίου.
Κοίταξα γύρω μου, έχοντας πανικοβληθεί. Το μυαλό μου πήγαινε 1000 στο λεπτό – “Μήπως έβαλα χλωρίνη κατά λάθος; Αλλά πώς;!” Δεν είχα βάλει απορρυπαντικό ή καθαριστικό – και όμως η μυρωδιά ήταν τόσο έντονη που σχεδόν δεν μπορούσα να ανασάνω. Κοιτάζω τον κιμά και παρατήρησα κάτι απίστευτο: Έβγαζε μια λευκή υφή, σαν αφρός, σαν να τον είχα βυθίσει σε χλωρίνη!
Και τότε θυμήθηκα… Είχα διαβάσει σε ένα βίντεο κάποιου μαγείρου στο Instagram, που έλεγε ότι η απολύμανση του κιμά με νερό ήταν καλό, και μάλιστα είχε πει κάτι για το ξέπλυμα του κρέατος με “παραπάνω νερό” για να «ξεπλένουμε» τις τοξίνες και τα βακτήρια. Δεν ανέφερε όμως ποτέ το χλωρικό, και ούτε είχα σκεφτεί να το συνδυάσω με τον κιμά.
Σηκώθηκα πανικόβλητη και άνοιξα τα παράθυρα, έβαλα έναν ανεμιστήρα να φύγει η μυρωδιά, αλλά τίποτα. Όσο κι αν προσπαθούσα, η μυρωδιά συνέχιζε να πλανάται στο δωμάτιο. Ακούω τότε την γειτόνισσα μου να χτυπάει το κουδούνι, λέγοντας:
«Τι κάνεις εκεί μέσα; Μύρισε σα να καθαρίζεις τουαλέτες!»
Πήγα στον ψυγείο και είδα τη συσκευασία του κιμά. Το άνοιξα και συνειδητοποίησα την αλήθεια – το κρέας είχε αρχίσει να κάνει “σώμα” και την ίδια στιγμή, το έπλενα με υπερβολική ποσότητα νερού. Η «μαγειρική» μου δεν είχε καμία λογική πια, είχα καταστρέψει το πιάτο πριν το βάλω στην κατσαρόλα.
Αποφάσισα λοιπόν να πετάξω τον κιμά. Δεν είχα άλλη επιλογή. Πήγα σε ένα κοντινό σουβλατζίδικο να παραγγείλω φαγητό, βάζοντας το όλο αυτό στην άκρη. Όταν γύρισα σπίτι, φρόντισα να καθαρίσω και να αερίσω το σπίτι για τουλάχιστον δύο ώρες. Η μυρωδιά του χλωρίου, όμως, είχε ήδη κάνει τη ζημιά.
Μετά από εκείνη την ημέρα, έκανα μια σημαντική συνειδητοποίηση: Ο κιμάς δεν πλένεται, ούτε με νερό, ούτε με χλωρίνη.
Πλέον, όταν βλέπω συνταγές που λένε “πλύνετε τα κρέατα”, κάνω πάντα μια δεύτερη σκέψη. Και όταν ακούω ιστορίες που λένε “κόλπα για τέλειο κιμά”, θυμάμαι πάντα αυτή την εμπειρία. Και το μάθημα;
Μην πιστεύεις ό,τι βλέπεις στο TikTok. Και πάντα ρώτα τη μαμά, πριν πλύνεις τον κιμά!
