Το να περνά ο πιστός κάτω από τον Επιτάφιο αποτελεί μια όμορφη και συγκινητική έκφραση ευλάβειας. Το συμβολικό της περιεχόμενο είναι σαφές: δείχνουμε ταπείνωση μπροστά στον Κύριο που υπέφερε, σταυρώθηκε και ετάφη, και θέτουμε τον εαυτό μας κάτω από την παρουσία Του, ζητώντας την ευλογία και τη χάρη Του.
Όπως αναφέρει και ο π. Θεολόγος, κάτι ανάλογο συναντούμε και με το Ιερό Πετραχήλι, το οποίο ο πιστός ασπάζεται ή περνά από κάτω του κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου της Εξομολόγησης, του Ευχελαίου ή άλλων ευχών, για να δεχθεί την ευλογία μέσω της ιερατικής διακονίας.
Παρόμοια εικόνα βλέπουμε και στις λιτανείες, όταν μεταφέρεται η εικόνα κάποιου Αγίου, το ιερό σκήνωμά του ή θαυματουργές εικόνες της Παναγίας – όπως στην Τήνο. Πιστοί γονατίζουν ή ξαπλώνουν στο δρόμο με την πίστη ότι η χάρη που περνά από πάνω τους μπορεί να τους ενισχύσει ή να τους θεραπεύσει.
Αντίστοιχη πίστη καταγράφεται και στις Πράξεις των Αποστόλων, όπου η σκιά του Αποστόλου Πέτρου, περνώντας πάνω από αρρώστους, αρκούσε για να φέρει ίαση, εξαιτίας της θείας δύναμης που δρούσε μέσω του αποστόλου (Πρ. 5,15).
Αυτό που χρειάζεται προσοχή είναι να μη διολισθήσουμε στον τύπο και τη δεισιδαιμονία – όπως το άγχος να περάσουμε οπωσδήποτε κάτω από συγκεκριμένο αριθμό Επιταφίων. Τέτοιες προσεγγίσεις, ενώ μοιάζουν ευσεβείς, στην πραγματικότητα υπονομεύουν την αυθεντική πίστη και εκτρέπουν τη θεοσέβεια προς τη θρησκοληψία.
