Είμαι 30 χρονών, παντρεμένη εδώ και πέντε χρόνια και έχω μία πανέμορφη κορούλα δύο ετών. Πριν από μερικές εβδομάδες ο σύζυγός μου πάνω σε μία κρίση ειλικρίνειας μου εξομολογήθηκε ότι είχε μία σύντομη σχέση ενώ ήμασταν παντρεμένοι αλλά την έληξε όταν έμαθε ότι είμαι έγκυος στο πρώτο μας παιδί και από τότε σύμφωνα με τα λεγόμενά του μου είναι πιστός.
Πάντα νόμιζα ότι είχαμε έναν πολύ ευτυχισμένο γάμο οπότε καταλαβαίνετε πόσο σοκαρίστηκα. Δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση από εκείνον. Ήταν από τους ανθρώπους για τους οποίους έβαζα το χέρι μου μέχρι και στη φωτιά.
Τώρα έχει μετανιώσει, αλλά…
Μου είπε ότι δεν ήθελε να μου λέει άλλο ψέματα και έκλαιγε μάλιστα. Μου είπε επίσης ότι εγώ και η κόρη μας είμαστε ό, τι σημαντικότερο έχει στη ζωή του και όταν συνειδητοποίησε πόσο κοντά έφτασε στο να μας χάσει «τρελάθηκε».
Πραγματικά δεν ξέρω τι τον ώθησε να μου τα πει όλα αυτά τώρα. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν δεν ήξερα. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πριν μάθω την αλήθεια ήμουν από εκείνες τις γυναίκες που έλεγαν «δεύτερη ευκαιρία εγώ; Ποτέ!» και ότι όποιος τολμούσε ποτέ να με απατήσει θα τον έδιωχνα με τις κλωτσιές, τώρα όμως δεν είμαι σίγουρη…
Αγαπώ τον άντρα μου και έχουμε και ένα παιδί μαζί. Ξέρω ότι όλο αυτό πρέπει να το συζητήσουμε και να ζητήσουμε και επαγγελματική βοήθεια αν χρειαστεί. Δεν θέλω να τον αφήσω, αλλά φοβάμαι μήπως επαναληφθεί. Μήπως θα ήταν καλύτερο να τον χωρίσω; Δεν ξέρω αν μπορώ να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου με έναν άντρα, που θα φοβάμαι μήπως με απατησει ξανά στην πρώτη ευκαιρία.
Τι με συμβουλεύετε να κάνω;
Νάντια
