Οι γείτονες άκουγαν περίεργους ήχους από το σπίτι ενός ηλικιωμένου άνδρα για αρκετές εβδομάδες, και όταν έσπασαν την πόρτα και μπήκαν στο διαμέρισμα, έμειναν σοκαρισμένοι από αυτό που είδαν 😱😱
Σε ένα ήσυχο δρόμο, όπου όλοι γνώριζαν ο ένας τον άλλον με το όνομα, ξεχώριζε μόνο ένας ηλικιωμένος άνδρας με το όνομα Βίκτορ. Σχεδόν δεν μιλούσε σε κανέναν, σπάνια έβγαινε από το διαμέρισμά του, και κανείς δεν ήξερε ακριβώς με τι ασχολούνταν ή με ποια χρήματα ζούσε.
Αλλά όλοι γνώριζαν με βεβαιότητα ένα πράγμα — από το σπίτι του ακουγόταν συνεχώς περίεργοι ήχοι. Κάποιες φορές ένας βουβός γρύλος, σαν να ξύνει κάποιος τους τοίχους. Κάποιες φορές μια στριγγλιά που έμοιαζε με κραυγή, αλλά όχι εντελώς ανθρώπινη. Ιδιαίτερα δύσκολα ήταν τα βράδια: γογγυσμοί, κουρασμένα γαυγίσματα που ακουγόντουσαν μέρα με τη μέρα. Μερικές φορές φαινόταν σαν κάποιος μέσα να παλεύει σε υστερία.
Οι γείτονες αρχικά το ανέχονταν. Μετά άρχισαν να πλησιάζουν την πόρτα, να χτυπούν, να ζητούν να κάνουν λιγότερο θόρυβο. Κάποιος άφησε ακόμη και ένα σημείωμα:
«Παρακαλώ, λύστε το πρόβλημα με τους ήχους. Δεν κοιμόμαστε τα βράδια.»
Αλλά η απάντηση ήταν σιωπή. Ο Βίκτορ δεν άνοιγε πάντα την πόρτα, και αν έβγαινε, κούναγε το κεφάλι, μουρμούριζε κάτι ακατάληπτο και ξαναέκλεινε την πόρτα.
Με τον καιρό, ο φόβος μεγάλωνε. Κάποιοι γείτονες ήταν σίγουροι ότι τρελαινόταν. Άλλοι νόμιζαν ότι στο σπίτι του ζούσαν κι άλλοι άνθρωποι. Κάποιοι μιλούσαν ακόμη και για πιθανές παράνομες δραστηριότητες. Αλλά κανείς δεν ήξερε την αλήθεια.
Μια μέρα, όλα άλλαξαν.
Για σχεδόν μια βδομάδα, κανείς δεν είδε τον ηλικιωμένο. Η πόρτα του ήταν κλειδωμένη, τα παράθυρα πάντα κλειστά όπως πάντα. Αλλά οι ήχοι δεν εξαφανίστηκαν.
Αντίθετα — έγιναν πιο δυνατοί. Τα βράδια ακουγόντουσαν θυμωμένες κραυγές, τρίξιμο δοντιών, γρατσουνιές στο πάτωμα, τρίξιμο. Σαν κάποιος ή κάτι να προσπαθούσε να βγει έξω.
Την έβδομη μέρα, οι κάτοικοι δεν άντεξαν άλλο. Δύο άντρες ανέβηκαν στον όροφο του και άρχισαν να χτυπούν επίμονα την πόρτα. Κανείς δεν άνοιξε. Κάλεσαν την αστυνομία, που τελικά έσπασε την κλειδαριά και άνοιξε την πόρτα.
Όταν μπήκαν στο διαμέρισμα, το αίμα όλων πάγωσε 😱😱 Μέσα στο διαμέρισμα ήταν… Συνέχεια στο πρώτο σχόλιο 👇👇
Στο δωμάτιο, που μύριζε έντονα υγρασία και μούχλα, ο Βίκτορ βρισκόταν νεκρός στο κρεβάτι. Σύμφωνα με τον ανακριτή, ήταν νεκρός περίπου μια βδομάδα. Αλλά το χειρότερο δεν ήταν αυτό.
Στο σπίτι υπήρχαν σχεδόν είκοσι σκύλοι — αδύνατοι, εξαντλημένοι, κάποιοι σχεδόν νεκροί. Περιφέρονταν στα δωμάτια, κάποιοι ξάπλωναν δίπλα στο σώμα, χωρίς να το απομακρύνονται.
Στο πάτωμα υπήρχαν σημάδια από νύχια, περιττώματα, σκισμένα έπιπλα και ίχνη καβγάδων ανάμεσα στα ζώα.
Προφανώς, ο ηλικιωμένος μάζευε αδέσποτους σκύλους — τους έκρυβε, τους τάιζε, κοιμόταν δίπλα τους. Ήταν οι μόνοι του φίλοι. Δεν το έλεγε σε κανέναν γιατί φοβόταν ότι θα του τους έπαιρναν.
Επτά μέρες αυτοί οι σκύλοι κάθονταν κλεισμένοι χωρίς φαγητό και νερό.
Οι γείτονες θυμόντουσαν αυτό το περιστατικό για πολύ καιρό με τρεμάμενη φωνή. Και το σπίτι έμεινε άδειο μετά, σαν να αρνιόταν να ξεχάσει το τρομερό του μυστικό.
Source: https://stay-glamour.com/liqy-sj
