Ήμουν από τις «τυχερές» που δεν με χώνευε μόνο η πεθερά μου αλλά και ο πεθερός μου και το έδειξαν από την πρώτη μέρα που με γνώρισαν. Ήμουν βλέπετε κομμώτρια από τα Δυτικά Προάστια ενώ ο σύζυγός μου καλοβαλμένος επιχειρηματίας των βορείων προαστίων. Αναμενόμενο να περιμένουν κάτι καλύτερο αλλά εμένα αγάπησε και εμένα πήρε, πώς να το κάνουμε τώρα;
Γνωριστήκαμε ένα βράδυ εντελώς τυχαία σε μία καφετέρια και από εκείνο το βράδυ ήμασταν αχώριστοι. Ερωτευτήκαμε, αγαπηθήκαμε και στους 7 μήνες σχέσης παντρευτήκαμε. Οι γονείς μου τον λάτρευαν. Ο άντρας μου παρόλο που χωρίσαμε στο τέλος είναι ένα εξαιρετικό παιδί, ευγενικός και κύριος σε όλα του. Από τον κύκλο μου όλοι τον συμπαθούσαν και με «έφτυναν» για την καλή μου τύχη σε αντίθεση με τους γονείς του που από την πρώτη στιγμή με έφτυναν, αλλά για άλλο λόγο. Στράβωσαν και δεν με ήθελαν καθόλου. Είχε τύχει να τους κρυφακούσω και θυμάμαι έλεγαν στον άντρα μου «αυτή είναι ντεκαντάνς, δεν είναι του κύκλου μας, είναι λαϊκάντζα, πού πας να μπλέξεις, δεν είναι αυτή για σένα, δεν σε μεγαλώσαμε και σε κάναμε επιχειρηματία για να μείνεις μία ζωή μαζί της» αλλά εκείνος είχε τον τρόπο να τους βάζει στη θέση τους γι’ αυτό και δεν του είπα ποτέ κουβέντα. Εξάλλου δεν έφταιγε εκείνος για τη γνώμη που είχαν για μένα.
Ένα χρόνο μετά το γάμο μας ήμασταν γονείς ενός πανέμορφου αγοριού. Ήταν το πρώτο εγγόνι και για τις δύο οικογένειες και είχαν πέσει κυριολεκτικά με τα μούτρα πάνω του. Κάθε μέρα το σπίτι μας ήταν γεμάτο από κόσμο. Τα πεθερικά μου μέρα νύχτα εκεί. Εμένα δεν το συζητώ, με είχαν τελείως γραμμένη αλλά το μωρό το λάτρευαν.
Για να μη σας τα πολυλογώ μπίρι μπίρι κατάφεραν και έκαναν καζάνι το κεφάλι του άντρα μου και του έβαλαν λόγια. Άρχισαν τα πρώτα προβλήματα να εμφανίζονται, οι πρώτοι τσακωμοί, μουρμούρα από το πρωί μέχρι το βράδυ, σεξ ούτε κατά διάνοιαν… Θα μου πείτε από που κατάλαβα ότι ήταν εκείνοι που του έβαζαν λόγια; Από εκεί που με λάτρευε άρχισε να με υποτιμά και να μη με σέβεται και δεν ήταν λίγες οι Φορές που τον έπιανα να λέει τα ίδια λόγια με τη μάνα του. Που σε πήρα από την τρώγλη που έμενες, που σε έκανα κυρία, ποια ήσουν πριν σε γνωρίσω και τέτοια πράγματα. Δεν τον παρεξηγώ γιατί καταλαβαίνω πόσο μεγάλη μπορεί να γίνει η επιρροή των γονέων, αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα καθόμουν να ανέχομαι τέτοιες συμπεριφορές.
Χωρίσαμε και αποφασίσαμε φιλικά και ωραία να μοιραστούμε την επιμέλεια του παιδιού και κάπως έτσι κύλησε η ζωή μας για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Όλο αυτό το διάστημα με τα πεθερικά μου δεν είχα καμία απολύτως επαφή. Ήξερα πως όταν το παιδί το έχει ο άντρας μου όσο δούλευε το κρατάγανε οι γονείς του αλλά δεν είχα κανένα πρόβλημα με αυτό δεδομένου ότι αγαπούσαν πολύ το παιδί, αυτό όμως που έκαναν ήταν και η αρχή του τέλους.
Μία μέρα ο γιος μου ήρθε από τους παππούδες του και άρχισε να μου λέει κάτι περίεργα για ένα μεγάλο σπίτι που ήταν σαν νοσοκομείο, για μία γιατρό που έπαιζε κουκλοθέατρο, για μία μπατονέτα στο στοματάκι του, δεν μπορούσα να καταλάβω, αν και πήγε κάπου το μυαλό μου.
Μετά από χρόνια που είχα να τους μιλήσω έριξα τα μούτρα μου και τους πήρα τηλέφωνο και η πεθερά μου δεν ντράπηκε να μου πει κατάμουτρα: «Και που ξέρουμε εμείς ότι το παιδί είναι του γιου μας; Δεν έπρεπε να είμαστε σίγουροι; Που ξέρουμε εμείς με ποιους πήγαινες όλον αυτό τον καιρό; Και εμείς και ο γιος μας έχουμε μεγάλη περιουσία, θέλαμε να ξέρουμε ότι είναι γνήσιο εγγόνι μας πριν του αφήσουμε οτιδήποτε».
Πήγαν το παιδί μου για τεστ DNA χωρίς να με ρωτήσουν για να βεβαιωθούν ότι ο γιος τους είναι ο πατέρας. Για τέτοια ξεφτίλα μιλάμε. Κράτησα την ψυχραιμία μου και όταν βγήκε το τεστ και αποδείχθηκε εννοείται ότι το παιδί ήταν του άντρα μου πήγα κατευθείαν στο δικηγόρο μου και έπειτα στα δικαστήρια. Όπως μου είπε και ο δικηγόρος μου κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κάνει το οτιδήποτε στο παιδί μου χωρίς τη συναίνεσή μου. Όπως αποδείχθηκε ο πρώην άντρας μου δεν ήξερε τίποτε για όλα αυτά, δυστυχώς όμως εκείνος την πλήρωσε. Έχασε την επιμέλεια και τα πεθερικά μου το προνόμιο της επίσκεψης.
Τώρα ο άντρας μου βλέπει το παιδί μόνο κάποια σαββατοκύριακα και στις γιορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και το καλοκαίρι και τα πεθερικά μου μπορούν να βλέπουν το παιδί μόνο εποπτευόμενοι. Καλά να πάθουν. Υπέβαλαν το παιδί μου σε μία διαδικασία χωρίς λόγο μόνο και μόνο γιατί είχαν μένος εναντίον της μητέρας του. Θα έπρεπε να ντρέπονται. Λυπάμαι για τον πρώην άντρα μου πραγματικά αλλά τους επέτρεψε να τον επηρεάσουν και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ευτυχώς το δικαστήριο με δικαίωσε και το παιδί μου θα μεγαλώσει μακριά από τέτοιου είδους τοξικές συμπεριφορές.
Ελπίδα
