Ο μπαμπάς της 4χρονης Μελίνας, που κοριτσιού που έφυγε από την ζωή πριν λίγα χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2015, έπειτα από μία χειρουργική επέμβαση ρουτίνας για “κρεατάκια” στη μύτη, ανήρτησε ένα μήνυμα στο Facebook που πραγματικά ραγίζει καρδιές, και αναφερόμενος στην τραγωδία στα Τέμπη υπογραμμίζει πως ακόμη και σήμερα δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες για τον θάνατο του δικόύ του παιδιού.
Μια επέμβαση ρουτίνας που κάνουν πολλά παιδιά εδώ και χρόνια, σε όλο τον κόσμο δυστυχώς για την μικρή Μελίνα και την οικογένειά της στάθηκε μοιραία. Κι έκτοτε ξεκίνησε ο Γολγοθάς τους.
Τα λόγια του χαροκαμένου μπαμπά μιλούν στην καρδιά όλων όσων πενθούν για την απώλεια του παιδιού τους.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο οδυνηρό για ένα γονιό από το να κληθεί να διαχειριστεί το θάνατο του παιδιού του
Ο πόνος που βιώνεται δεν μπορεί να εκφραστεί ούτε με λέξεις, ούτε να περιγραφεί εύκολα. Το συναίσθημα είναι τόσο πολύ έντονο που η λογική νεκρώνει. Νεκρώνει γιατί η λογική σειρά των πραγμάτων είναι τα παιδιά να χάνουν τους γονείς σε μεγάλη ηλικία και πλήρεις ημερών και όχι το αντίστροφο.
Όπως γράφει ο μπαμπάς , Μάνος Παρασκάκης, στην ανάρτησή του γράφει:
“Όταν σηκώνεις ένα φέρετρο μικρό
στης εκκλησιάς τα σκαλοπάτια κατεβαίνεις
κι ο κόσμος έξω σε κοιτάζει παγωμένος.
Λευκά φοράς, λευκό κι αυτό κι όμορφα το ξύλο σκαλισμένο,
μα κλείνει μέσα ότι αγαπάς,το σπλάχνο σου το αδικοχαμένο.
Ειναι ελαφρύ το βάρος του μπορείς να το σηκώσεις,
ειναι μικρό κι εύκολα στα χέρια το κρατάς,
μα στη ψυχή ασήκωτο και νιώθεις να λυγάς, Μανόλη κράτα το! Και μή τα παρατάς!
Κι αφού κατάφερα να κρατηθώ να μη λυγίσω απο το βάρος του κι ας ήτανε «μικρό»,
αφού το κράτησα με τα δικά μου χέρια,
κι ας ήτανε το βλεμμα μου θολό.Απο το δάκρυ ή απ’τη ψυχη που ηταν άδεια, απ’του θανάτου το φιλί το παγερό..
Τωρα που οι ζωές γινήκαν νούμερα,
τα φερετρα μικρά κι αυτά,μα είναι πολλά..
Μπορούν κι εκείνοι Θεέ μου να κρατήσουν
στα χέρια τους το ξύλο δυνατά;
Μπορούν να κρατηθούν να μη λυγίσουν,
στης εκκλησιάς απέξω τα σκαλιά;
Ή να κοιτώ στον ουρανό μέσα από Σένα
για να τους πώ ΚΟΥΡΑΓΙΟ φωναχτά…
Πριν χρόνια ήταν το Μάτι 103..
Τώρα 57..
Σε αυτους που μενουν πίσω..
Καλό σαββατοκύριακο σε όλες-ους..
(Οποιος θελει κοινοποιει ελεύθερα..)
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ
