Τη νύχτα, ο σκύλος μας μπήκε ήσυχα στο δωμάτιο, έβαλε τα πόδια του στην κοιμισμένη γυναίκα μου και άρχισε να γαβγίζει: τρομοκρατηθήκαμε, συνειδητοποιώντας γιατί το ζώο το έκανε αυτό.
Ήταν μια πολύ συνηθισμένη νύχτα. Η γυναίκα μου κι εγώ κοιμόμασταν στο δωμάτιό μας, σκεπασμένοι άνετα με μια κουβέρτα.
Ο εξάχρονος γιος μας και η ενός έτους κόρη μας είχαν αποκοιμηθεί στα δωμάτιά τους εδώ και καιρό. Ήταν ήσυχα, ήρεμα — τίποτα δεν προμήνυε πρόβλημα.
Το ρολόι έδειχνε περίπου τρεις το πρωί, όταν ο Λαμπραντόρ μας, ο Σεμί, μπήκε ξαφνικά τρέχοντας στην κρεβατοκάμαρα.
Ήταν μαζί μας οκτώ χρόνια — ένας έξυπνος, στοργικός σκύλος, ένα πραγματικό μέλος της οικογένειας. Ποτέ δεν προκαλούσε προβλήματα, πάντα ήξερε πώς να συμπεριφέρεται στο σπίτι. Αλλά απόψε ήταν διαφορετικός.
Ο Σέμι έτρεξε στο κρεβάτι από την πλευρά της γυναίκας μου, έβαλε τα πόδια του στο στήθος της και άρχισε να γαβγίζει σιγανά.
Αυτή η συμπεριφορά με άφησε αμέσως σε εγρήγορση. Η γυναίκα μου κι εγώ του απαγορεύαμε αυστηρά να σκαρφαλώνει στο κρεβάτι, και πάντα το καταλάβαινε αυτό. Αλλά τώρα συμπεριφερόταν παράξενα και τρομακτικά.
Άκουσα ένα παράξενο τρίξιμο στον διάδρομο και μια σχεδόν ακατανόητη κίνηση, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν καθόλου ο σκύλος.
Η Σεμί στάθηκε ανάμεσα σε εμάς και την πόρτα, σαν να ήξερε από πού ερχόταν η απειλή.
Ξύπνησα αμέσως τη γυναίκα μου, της έκανα νόημα να ησυχάσει, πήγα στις μύτες των ποδιών μου προς την πόρτα και άκουσα έναν άλλο ήχο — κάποιος σέρνερε ήσυχα τα πόδια του στο παρκέ πάτωμα.
Αμέσως άρπαξα το τηλέφωνο και κάλεσα την αστυνομία. Ενώ η περιπολία οδηγούσε, κρυφτήκαμε με τα παιδιά στο μπάνιο — η Σεμί στεκόταν φρουρός στην πόρτα όλη την ώρα.
Επτά λεπτά αργότερα —μια αιωνιότητα σε αυτή την κατάσταση— ακούσαμε κάποιον απ’ έξω να φωνάζει:
— Αστυνομία! Μείνετε όλοι εκεί που είστε!
Δύο διαρρήκτες πιάστηκαν ακριβώς μέσα στο σπίτι μας. Αποδείχθηκε ότι είχαν εισβάλει από το παράθυρο του σαλονιού και ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να καθαρίσουν το σπίτι όσο όλοι κοιμόντουσαν. Αλλά δεν είχαν υπολογίσει ένα πράγμα — τον σκύλο μας.
Η Σέμι έγινε πραγματικός ήρωας. Αν δεν ήταν αυτός, ποιος ξέρει πώς θα είχε τελειώσει.
Του αγοράσαμε ένα τεράστιο κόκαλο και την πιο ζεστή κουβέρτα. Και τώρα το βράδυ κοιμάται δίπλα στην πόρτα της κρεβατοκάμαράς μας. Δεν μαλώνουμε καν.
Είναι ο αληθινός μας φύλακας.
