Τροφή για κροκόδειλους εκτιμάται ότι έγιναν μέσα σε μία νύχτα περίπου 1.000 Ιάπωνες στρατιώτες, την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στο νησί Ράμρι, όταν αποφάσισαν να διασχίσουν τους βάλτους της περιοχής κατά τη διάρκεια της άτακτης υποχώρησής τους στις αρχές του 1945, καταδιωκόμενοι από βρετανικά στρατεύματα.
Στις αρχές του 1945 δυνάμεις του ιαπωνικού αυτοκρατορικού στρατού είχαν υπό τον έλεγχό τους το νησί στον Κόλπο της Βεγγάλης. Εκείνη την περίοδο οι Βρετανοί χρειάζονταν επειγόντως το αεροδρόμιο του Ράμρι της τότε Βιρμανίας, για να εξαπολύσουν νέες επιθέσεις κατά των Ιαπώνων.
Οι Ιάπωνες βρίσκονταν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, καθώς τα βρετανικά στρατεύματα κατευθύνονταν προς βορρά, απειλώντας με περικύκλωση τα αυτοκρατορικά ιαπωνικά τμήματα στην χερσόνησο της Ινδοκίνας, ενώ κύρια στόχευση των Βρετανών ήταν η κατάκτηση της Βιρμανίας ώστε να μπορούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρο τον κόλπο της Βεγγάλης
Επί ενάμιση μήνα προσπαθούσαν να καταλάβουν το νησί Ράμρι αλλά ο εχθρός πρόβαλλε σθεναρή αντίσταση μέχρι τις 19 Φεβρουαρίου, που η 36η ταξιαρχία του Ινδικού πεζικού κύκλωσε τις θέσεις του χωρίζοντας τις δυνάμεις του στα δύο. Περίπου 1.000 Ιάπωνες στρατιώτες βρέθηκαν απομονωμένοι.
Οι απελπισμένοι στρατιώτες, ευρισκόμενοι στο δίλημμα της ατιμωτικής παράδοσης ή της άτακτης υποχώρησης επέλεξαν το δεύτερο, χωρίς ωστόσο να μπορούν να φανταστούν τη συνέχεια. Απρόθυμοι να παραδώσουν τα όπλα τους, επέλεξαν να διανύσουν μια απόσταση περίπου 13 χιλιομέτρων μέσα από έλη.
Από τους περίπου 1.000 στρατιώτες που υποχώρησαν μέσα από τον βάλτο, μόλις 20 κατάφεραν να βγουν ζωντανοί και να παραδοθούν στα βρετανικά στρατεύματα, ενώ άλλες πηγές ανέφεραν ότι ο αριθμός των θυμάτων έφτασε μέχρι και το 50% της αρχικής δύναμης, χωρίς ωστόσο αυτά τα δεδομένα να καταγραφούν.
Οι διασωθέντες Ιάπωνες περιέγραψαν όσα έζησαν στους Βρετανούς στρατιώτες, οι οποίοι μετέφεραν τις σοκαριστικές τους διηγήσεις πίσω στην πατρίδα τους μετά το τέλος του πολέμου, με την σφαγή της νήσου Ράμρι να θεωρείται μέχρι και σήμερα η μεγαλύτερη σφαγή ανθρώπων από τα ερπετά, γεγονός που αναφέρεται και στα βιβλία των ρεκόρ Γκίνες.
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΕΔΩ
