Τα περισσότερα από τα πουλιά που βλέπουμε σε άρθρα έχουν κάτι το πρωτότυπο με κάποιο τρόπο. Μπορεί να είναι ένα ασυνήθιστα φανταχτερό περιστέρι, ή κάποιο πουλί με φτέρωμα με χρώματα ουράνιου τόξου, ή είναι τόσο χαριτωμένα που δεν μπορείτε να πιστέψετε ότι μπορεί πραγματικά να υπάρχουν.
Αλλά μερικές φορές συναντάμε ένα πουλί που είναι μυθικό με κάποιο τρόπο, ένα πουλί που με μια ματιά μας έρχεται η σκέψη «Ναι, σίγουρα κατάγεται από δεινόσαυρους.»
Το είδος περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1850, από τον Άγγλο ορνιθολόγο Τζον Γκουλντ (John Gould, 1804-1881), μέσω κάποιων δειγμάτων δέρματος του πτηνού που έφθασαν στα χέρια του από την περιοχή του Άνω Λευκού Νείλου. Λίγα χρόνια αργότερα, τα πρώτα ζωντανά άτομα μελετήθηκαν από την επιστημονική κοινότητα. Ωστόσο, το πτηνό ήταν γνωστό, τόσο στους αρχαίους Αιγυπτίους όσο και στους Άραβες.
Παραδοσιακά ταξινομείτο με τους πελαργούς στην τάξη (Πελαργόμορφα). Μάλιστα, η θέση του στην συγκεκριμένη κατηγορία ενισχύθηκε από την ταξινόμηση κατά Sibley-Ahlquist, η οποία συμπεριέλαβε επίσης μεγάλο αριθμό -μη συνδεδεμένων μεταξύ τους- taxa. Όμως, πρόσφατες έρευνες κατέδειξαν την στενή φυλογενετική σχέση του φαλαινοκέφαλου με τους πελεκάνους (με βάση ανατομικές συγκρίσεις) ή τους ερωδιούς(με βάση βιοχημικές ενδείξεις). Τέλος, μελέτη DNA του 2008, δείχνει ότι το πτηνό πρέπει να αποτελεί τμήμα των Πελεκανόμορφων
Η διαφωνία επικεντρώθηκε κυρίως στην «χάραξη διαχωριστικής γραμμής» μεταξύ Πελαργόμορφων και Πελεκανόμορφων, ή αν πρέπει αυτός ο διαχωρισμός καν να υφίσταται. Δεδομένου ότι οι κορμοράνοι και οι συγγενείς τους, πιθανόν να μην είναι στην πραγματικότητα Πελεκανόμορφα, μια λύση που υιοθετήθηκε από ορισμένους σύγχρονους ερευνητές είναι να συγχωνευθούν ο «πυρήνας» των Πελεκανόμορφων με τα Πελαργόμορφα. Ο φαλαινοκέφαλος, μαζί με τον φυλογενετικά κοντινό σφυροκέφαλο (Scopus umbretta) είναι οι «ελλείποντες κρίκοι» που συνδέουν πελεκάνους και πελαργούς, και η ενσωμάτωση της γενεαλογικής κλαδιστικής γραμμής των πελεκάνων στα Πελαργόμορφα, εκφράζει αυτή την υπόθεση πιο ικανοποιητικά από ό, τι άλλες.
Μέχρι στιγμής, δύο συγγενείς του φαλαινοκέφαλου έχουν περιγραφεί από απολιθώματα: το γένος Goliathia από τις αρχές του Ολιγόκαινου της Αιγύπτου και το γένος Paludavis από το Ανώτερο Μειόκαινο της ίδιας χώρας. Έχει υποτεθεί ότι, το «αινιγματικό» απολιθωμένο Eremopezus της Αφρικής ήταν, επίσης, συγγενικό, αλλά με ανεπιβεβαίωτες θεωρίες. Το μόνο που είναι γνωστό από το γένος Eremopezus είναι ότι ήταν πολύ μεγάλο πουλί, με χαρακτηριστικά εύκαμπτο το ένα (1) πόδι, που τού επέτρεπε να χειρίζεται την βλάστηση ή την λεία του.
Οι πελαργοί αυτοί ζουν σε μεγάλες βαλτώδεις περιοχές στην τροπική ανατολική Αφρική.
Είναι τεράστια πουλιά, με κατά μέσο όρο ύψους περίπου 1,3 μέτρων, αν και έχουν βρεθεί ψηλότερα δείγματα. Το άνοιγμα των φτερών τους μπορεί να έχει πλάτος έως 2,4 μέτρα.
Τρέφονται με μεγάλα ψάρια, φίδια, ακόμη και μωρά κροκόδειλους.
Πιθανώς το πιο ανησυχητικό πράγμα για αυτούς είναι το πώς στέκονται και περιμένουν. Τεντώνονται κατά ύψος και στέκονται και κοιτάζουν επί ώρες.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι μοιάζει με έναν άνθρωπο με που φοράει κοστούμι πελαργού.
Σας φαίνεται χαριτωμένος ή τρομακτικός;
ΠΗΓΗ: true, wikipedia
