Ξυπνήσαμε από το απότομο γάβγισμα του σκύλου μας, που καθόταν στη μέση του δωματίου και κοιτούσε προσεκτικά την οροφή· και μετά είδαμε κάτι φρικτό στην οροφή και καλέσαμε την αστυνομία 😱😱
Απόψε το βράδυ ξυπνήσαμε από ένα ξαφνικό και δυνατό γάβγισμα.
Στην αρχή δεν κατάλαβα καν τι συνέβαινε: το δωμάτιο ήταν σκοτεινό, η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή, και ο σκύλος, χωρίς να σταματά, γάβγιζε σαν να προσπαθούσε να μας προειδοποιήσει για κάτι τρομακτικό.
Ο άντρας μου άναψε απότομα το φως και καθίσαμε και οι δύο στο κρεβάτι. Ο σκύλος στεκόταν απέναντι από τη γωνία του δωματίου και κοίταζε συνεχώς ένα σημείο.
— Ξανά φαντάσματα είδες, — προσπάθησα να αστειευτώ, αλλά η φωνή μου έτρεμε.
Αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν καιρός για γέλια. Η κούραση, ο θυμός επειδή μας ξύπνησαν μέσα στη νύχτα, και η παράξενη ένταση στο δωμάτιο έκαναν τη στιγμή ιδιαίτερα ανησυχητική.
Ζήτησα από τον άντρα μου να πάρει τον σκύλο σε άλλο δωμάτιο για να κοιμηθούμε ήσυχα, αλλά μόλις έφτασε κοντά του, ο σκύλος ξέφυγε και τρέχοντας ξανά προς την ίδια γωνία, γρύλισε και γάβγισε.
— Τι θες, λοιπόν; — είπε ο άντρας μου εκνευρισμένος — γιατί δεν μας αφήνεις να κοιμηθούμε;
Αλλά μετά ο άντρας μου πάγωσε. Κοίταξε προσεκτικά το μέρος που ο σκύλος μας κοιτούσε ασταμάτητα.
— Πάρε γρήγορα τηλέφωνο την αστυνομία, — είπε ξαφνικά και αυστηρά ο άντρας μου.
— Γιατί, τι συμβαίνει εκεί; — ρώτησα με τρεμάμενη φωνή κοιτάζοντας κι εγώ προς τα εκεί.
Και τότε είδα κάτι φρικτό… Ακριβώς στο δωμάτιό μας 😱😱 Συνέχεια στο πρώτο σχόλιο 👇👇
Στη γωνία, σχεδόν αόρατο, ανάμεσα στις πτυχές της ταπετσαρίας και τη σκιά της ντουλάπας, υπήρχε μια μικροσκοπική μαύρη κουκκίδα — ο φακός μιας κάμερας.
Ο άντρας μου και εγώ παγώσαμε. Η κάμερα ήταν τόσο προσεκτικά κρυμμένη, που χωρίς τον σκύλο μας δεν θα την είχαμε ποτέ παρατηρήσει.
Η αστυνομία έφτασε μισή ώρα αργότερα. Οι αστυνομικοί αφαίρεσαν τη συσκευή, τη σύνδεσαν με φορητό υπολογιστή και εξέτασαν τις εγγραφές.
Δεν μπόρεσαν να αναγνωρίσουν πρόσωπα — κάποιος είχε καλύψει εκ των προτέρων τις ενέργειές του — αλλά η αστυνομία είπε ότι τέτοιες κάμερες συνήθως χρησιμοποιούνται είτε για παρακολούθηση των ενοίκων, είτε για συλλογή ενοχοποιητικών στοιχείων.
Ο άντρας μου κι εγώ προσπαθούσαμε να καταλάβουμε — ποιος το χρειάζεται; Δεν είχαμε εχθρούς, ούτε κρατούσαμε κάτι πολύτιμο.
Λίγες μέρες αργότερα, ένας ερευνητής μας πήρε τηλέφωνο. Η κάμερα ήταν συνδεδεμένη στο δίκτυο και μετέδιδε εγγραφές σε έναν διακομιστή που βρισκόταν στο υπόγειο του διπλανού σπιτιού.
Όταν έγινε έφοδος εκεί, αποδείχτηκε ότι ένας από τους γείτονές μας — ένας ήσυχος, αδιάφορος άντρας μέσης ηλικίας — συγκέντρωνε χρόνια τέτοιες εγγραφές από τα σπίτια διάφορων ενοίκων.
Έφτανε στο σημείο να κρύβει κάμερες σε διαμερίσματα όπου τον καλούσαν «για ένα φλιτζάνι τσάι», εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη.
Αλλά το πιο τρομακτικό — ανάμεσα σε εκατοντάδες αρχεία βρέθηκε ένας φάκελος με το όνομά μας. Μέσα υπήρχαν εγγραφές των τελευταίων εβδομάδων. Κάθε κίνηση μας, οι συνομιλίες μας, ακόμη και οι πιο προσωπικές στιγμές — όλα ήταν εκεί.
Ο γείτονας συνελήφθη.
Και ο σκύλος; Έγινε για εμάς ένας πραγματικός ήρωας. Αν δεν ήταν το νυχτερινό του γάβγισμα, θα ζούσαμε για πολύ ακόμα υπό ξένη παρακολούθηση, χωρίς καν να το υποψιαζόμαστε.
Source: https://stay-glamour.com/skrit
